Święto Ofiarowania Pańskiego, tj święto Matki Bożej Gromnicznej obchodzone 2 lutego odsłania nam trochę tajemnicę cierpienia. Maria razem z Józefem zanoszą małego Jezusa do światyni, by tam oddać Go Bogu i podziękować za Jego życie. Tam spotykają Symenona, który z radością wita Jezusa, rozpoznaje w Nim Mesjasza i prorokuje nad przyszłym cierpieniem Maryi:
Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby przedstawić Go Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jeruzalem człowiek imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekujący pociechy Izraela; a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. z natchnienia więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: «Teraz, o Władco, pozwalasz odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, które przygotowałeś wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela». A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą – a Twoją duszę miecz przeniknie – aby na jaw wyszły zamysły serc wielu».
zob. Łk 2,22-40
Tekts ten jest bardzo bogaty teologicznie. Stawia waźne pytania:
- czym dla mnie jest wypełnianie Prawa - Dekalogu, przykazań kścielnych, czy są rytuałem czy wyrazem prawdziwego oddania Bogu?
- czy powierzam swoje dzieci, bliskich Bogu?
- co to znaczy, że Jezus jest światłem, że jest znakiem sprzeciwu?
Dobrze, by było sobie na nie odpowiedzieć.
To święto pokazuje nam także, że cierpienie jest nieodłącznym elementem życia. Cierpiał Jezus i Maria. Obydwoje bez grzechu, więc ich cierpienia nie były konsekwencjami ich grzechu , ale grzechu innych ludzi.
Tradycja Kościoła katolickiego wymienia siedem mieczy, boleści Maryi:
1. Proroctwo Symeona (Łk 2, 34-35)
2. Ucieczka do Egiptu (Mt 2, 13-14)
3. Zgubienie Jezusa (Łk 2, 43-45)
4. Spotkanie z Jezusem na Drodze Krzyżowej
5. Ukrzyżowanie i śmierć Jezusa (Mt 27, 32-50; Mk 15, 20b-37; Łk 23, 26-46; J 19, 17-30)
6. Zdjęcie Jezusa z krzyża (Mk 15, 42-47; Łk 23, 50-54; J 19, 38-42)
7. Złożenie Jezusa do grobu (Mt 27, 57-61; Mk 15, 42-47; Łk 23, 50-54; J 19, 38-42)
Każde z tych cierpień "czekały“ na Marię, choć ona sama w dniu ofiarowania, radosna niczego nie przeczuwała. Aż wypełniło się wszystko do ostatniego słowa Jezusa "Pragnę".
My też musimy przeżyć nasze stacje bolesne, aż wszystko się wypełni, po Jezusowe "Pragnę Twojego zbawienia" :
Matko Boża płacząca potrzebujemy Cię ...
O Madonno Łez, wejrzyj z matczyną dobrocią na ból świata.
Osusz łzy cierpiącym, zapomnianym, zrozpaczonym ofiarom różnorakiej przemocy.
Wyproś dla wszystkich łzy nawrócenia i nowego życia,
dla otwarcia serc na odradzający dar Bożej Miłości.
Wyproś dla wszystkich łzy radości po doświadczeniu głębokiej czułości Twojego Serca.
Amen.
(por. Jan Paweł II, Homilia z 6 XI 1994 r.)
Do poczytania:
Legendy o Matce Bożej Gromnicznej
Foto: Gotycki wizerunek Matki Boskiej Bolesnej z tryptyku autorstwa anonimowego Mistrza Ołtarza z Stauffenberg, Alzacja, ca 1455
