Uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła od III wieku obchodzona jest 29 czerwca. Św. Piotr był uczniem wybranym przez Jezusa do pełnienia posługi prymatu w Kościele, gorliwość misyjna św. Pawła sprawiła, że w bardzo wielu miejscach głosił Ewangelię i zakładał Kościoły czym zyskał miano „Apostoła Narodów". Obaj Apostołowie ponieśli śmierć męczeńską w Rzymie w czasie prześladowania za cesarza Nerona.
Piotr zginął około 64 r. Tradycja głosi, że został ukrzyżowany. Apostoł jednak wyznał, że nie jest godny umrzeć jak Jezus. Dlatego też został przybity do krzyża głową w dół. Paweł, przez jakiś czas więziony w Rzymie, został ścięty mieczem około 67 r.
Pochodzili z różnych środowisk, mieli różne wykształcenie i doświadczenie życiowe. Obdarzeni byli różnymi cechami, darami i talentami, i słabościami. Ich drogi do Jezusa były różne. Czasem nawet ich zdania się różniły (sobór Jerozolimski własnie wynikł z ich różnego sposobu patrzenia na Kościół), ale budowali jeden Kościół Chrystusa. Z miłością, z poświęceniem, aż do śmierci za Prawdę głosili Chrystusa i Jego Dobrą Nowinę. Zdrajca i morderca. Tak, święci to nie są ludzie bez skazy. To ludzie, którzy przez Jezusa, z Jezusem i dla Jezusa zmieniali wszystko w swoim życiu, pomimo swoich słabości.
Święty Piotr
Właściwe imię Piotra to Szymon (Symeon). Pan Jezus zmienił mu imię na Piotr przy pierwszym spotkaniu: "A Jezus wejrzawszy na niego rzekł: "Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz nazywał się Kefas to znaczy: Piotr" (J 1, 42). Później Jezus tłumaczy Piotrowi zmianę jego imienia i mówi do niego: "Ty jesteś Piotr (czyli Skała), i na tej Skale zbuduję Kościół Mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie" (Mt 16,18- 19). Zmiana ta była zapowiedzią zmiany całego życia Piotra.
Pochodził z Betsaidy, miejscowości położonej nad Jeziorem Genezaret (Galilejskim). Był rybakiem, tak jak jego ojciec i brat Andrzej. To Andrzej zaprowadzil Piotra do Jezusa. Oboje dopiero po cudownym połowie ryb przyłączyli się definitywnie do Jezusa (zob. Łk 5, 1-11) i pozostali mu wierni az do męczęńskich śmierci. Kiedy Piotr przystąpił do grona uczniów Pana Jezusa, był żonaty. Tradycja uznaje, że żoną Piotra była św. Perpetua, a ich małżeństwo miało trwać ponad 50 lat. Mieszkał w Kafarnaum u teściowej, którą Pan Jezus uzdrowił (Mk 1, 29-31; Łk 4, 38-39). Tradycja wczesnochrześcijańska wydaje się też potwierdzać, że miał dzieci i wymienia jako jego córkę św. Petronelę. Nie jest to jednak pewna wiadomość.
Ewangelie pokazują szczególną pozycję Piotra w gronie Apostołów. Często wypowiada się on w imieniu wszystkich Apostołów, jest świadkiem największych cudów: przemienienia na Górze Tabor (Mt 17, 1-18; Mk 9, 1-8; Łk 9, 28-36), i wskrzeszenia córki Jaira (Mt 9, 23-26; Mk 5, 35-43; Łk 8, 49-56). To Piotr jak pierwszy wyznaje wiarę w to, że Jeyusjest Mesjaszem: "Tyś jest Mesjasz, Syn Boga Żywego" (Mt16,16). Po zmartwychwstaniu Jezusa pierwszy z Apostołów wszedł do pustego grobu. Później to jemu właśnie Jezus powiedział “Paś owce, paś baranki moje” (zob.J 21,15-19), mimo, że gdy Jezus był sądzony i skazany na śmierć, Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Te wszystkie świadectwa wskazują na prymat św. Piotra.
Swoją działalność misyjną Piotr prowadził w Samarii, Liddzie, Jaffie, Cezarei Nadmorskiej. Później dotarł do Antiochii, następnie do Azji Mniejszej a wreszcie Rzymu, gdzie założył gminę chrześcijańską i był jej pierwszym biskupem. Tam prawdopodobnie na wygórzu watykanskim poniósł śmierć. Nad jego grobem w IV w. wzniesiono kościół, który po różnych przebudowach ostatecznie przybrał postać obecnej Bazyliki św. Piotra.
Św. Piotra pozostawił dwa listy, które należą do kanonu Pisma Świętego.
Święty Paweł
Przed nawróceniem nosił imię Szaweł. Urodził się w Tarsie między 5 a 10 rokiem po Chrystusie. Pochodził z rodziny żydowskiej, miał jednak również obywatelstwo rzymskie. To dzięki niemu św. Pawła ścięto a nie ukryzzowano. Należał do stronnictwa faryzeuszy, ściśle przestrzegających prawa. Był uczniem jednego z najwybitniejszych nauczycieli żydowskich – Gamaliela. Jako faryzeusz był zaciętym wrogiem Kościoła. Był świadkiem ukamienowania św. Śzczepana. Nawrócił się ok. 35 r. w drodze do Damaszku, gdy ukazał mu się Jezus i usłyszał głos: “Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?” (zob. Dz 9,1-17).
Po cudownym nawróceniu przez trzy lata przebywał w Damaszku, później na krótko odwiedził Jerozolimę, gdzie spotkał się z innymi Apostołami. Odbył trzy wielkie podróże misyjne, w których dotarł do wielu miast pogańskich, wszędzie gorliwie głosząc Ewangelię.
Z powodu gorliwości apostolskiej jego życie wielokrotnie wystawione było na niebezpieczeństwo. Aresztowany w Jerozolimie w 60 r. spędził najpierw dwa lata w więzieniu w Cezarei, a po odwołaniu się do cezara, został przewieziony do Rzymu. Tam kilka lat spędził w areszcie domowym. Uwolniony z braku dowodów jakiejkolwiek winy odbył prawdopodobnie kolejną podróż do Hiszpanii i na Kretę. Aresztowany ponownie poniósł w roku 67 śmierć męczeńską. Według tradycji kościelnej Paweł został stracony za Bramą Ostyjską. Dokładna data śmierci nie jest znana. 28 czerwca 2009 roku papież Benedykt XVI ogłosił, że odnaleziono szczątki Pawła w jednej z bocznych ścian grobowca w Bazylice świętego Pawła Za Muram.
Św. Paweł pozostawił po sobie 13 listów, które wchodzą w skład kanonu Pisma Świętego. Dzięki bardzo dobremu wykształceniu potrafił też nawiązać dialog z myślicielami pogańskimi, co stworzyło nowe możliwości ewangelizacji wśród pogan.
Św. Piotr i św. Paweł dwa filary Kościoła. Dwa różnorodne filary. Potrzebne i wzajemnie się potrzymujące.
Kościół Chrystusowy potrzebuje zarówno skały Piotrowej jako widzialnej Głowy Kościoła, jak również witalności św. Pawła z jego charyzmatyczną wizją. Chrześcijańska jedność, jak jedność św. Piotra i św. Pawła, nie jest jednością w jednolitości, ale jednością w różnorodności. Dzisiaj Kościół przypomina nam, że choć jako jednostki i lokalne wspólnoty niektórzy wolą św. Piotra, a inni opowiadają się za św. Pawłem, to nie powinniśmy nigdy ulegać pokusie podziału, gdyż wszyscy, mimo naturalnych i oczywistych różnic, jesteśmy uczniami tego samego Jezusa Chrystusa i dziećmi tego samego Boga Ojca. ( Jedność w różnorodności )
Trzeba nam się dzisiaj szczególnie wpatrzeć w te postaci i wołać:
Święci Piotrze i Pawle módlcie się za nami!
Do poczytania:
Żródła:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Piotr_Apostoł
https://pl.wikipedia.org/wiki/Paweł_z_Tarsu
